Izjava predsjednika Recepa Tayyipa Erdogana da se “ne može formirati jednadžba bez učešća Turske” odražava njegovu dugogodišnju viziju da Turska treba biti regionalna sila i nezaobilazan politički akter u svim važnim krizama koje se odvijaju u njenom okruženju.
On time poručuje da Turska, zbog svog geopolitičkog položaja — između Bliskog istoka, Evrope, Kavkaza i Crnog mora — ima strateški uticaj koji se ne može zanemariti.
Erdogan se poziva na više paralelnih konflikata:
Siriju, gdje je Turska vojno prisutna i pokušava oblikovati političko rješenje koje neće uključivati snažan kurdski entitet na njenim granicama.
Gazu, gdje Turska nastoji pozicionirati sebe kao glas muslimanskog svijeta i zagovornika palestinskih prava.
Zaljev, gdje balansira odnose između zaljevskih monarhija i Irana, te koristi ekonomske i energetske veze za jačanje svoje uloge.
Rusiju i Ukrajinu, gdje Turska vodi jedinstvenu politiku: članica je NATO-a, ali održava bliske odnose s Moskvom, posreduje u pregovorima i koristi sukob da učvrsti vlastitu diplomatsku težinu.
U širem smislu, Erdogan želi pokazati da Turska više nije samo regionalni igrač koji slijedi zapadne odluke, nego zemlja koja samostalno definiše svoje interese i može posredovati između različitih blokova. Ova izjava je i poruka Zapadu i Istoku: da bez Turske nije moguće kreirati stabilnost ili strategiju u širokom luku od istočnog Mediterana do Crnog mora.