Ismet Bajramović, poznat pod nadimkom Ćelo, bio je jedna od najpoznatijih ličnosti ratnog i poratnog Sarajeva tokom 1990-ih. Prije rata se bavio „uličnim“ poslovima, imao je reputaciju čovjeka iz podzemlja, ali s početkom rata u Bosni i Hercegovini postao je jedan od prvih organizatora odbrane Sarajeva. Bio je komandant jedne od prvih ratnih jedinica koje su čuvale centar grada, posebno područje oko Centralnog zatvora i opštine Centar.
Ćelo je bio kontroverzna ličnost — za neke heroj koji je stao u odbranu grada kad je bilo najteže, za druge neko ko je iskoristio haotične ratne okolnosti. Imao je i problema sa zakonom, i tokom rata i nakon njega. Tokom sukoba je više puta ranjen i navodno preživio i pokušaje atentata.
Poslije rata, njegov život je krenuo nizbrdo: suočavao se s optužbama, depresijom i problemima. Na kraju je tragično okončao život, što je dodatno obojilo njegovu legendu mješavinom poštovanja i žaljenja.
U Sarajevu i danas ima ljudi koji ga pamte s poštovanjem, kao i onih koji ga vide kao simbol jedne mračne strane ratnih godina — što pokazuje koliko je njegova ličnost bila složena i kontradiktorna.