„MRŠ, SMRADU“, dobacio mi je iz automobila, a kad sam izvadio telefon i počeo da ga snimam i pitam što dobacuje i vrijeđa udaljio se od hotela, otkrio je Vukanović, zastupnik u NSRS-u i lider Liste za pravdu i red.
Radi se o Siniši Dodiku, koga sam ubrzo prepoznao i odgovorio „tačno ja sam taj“, očito na zadatku svog šefa i prezimenjaka koji je pozvao građane i svoje pristalice da me vrijeđaju i napadaju na svakom koraku.
U dokumentima istražnih organa navedeno je da se Dodikova firma Elektrounion uopšte nije prijavila na tender JP “Putevi Republike Srpske”, ali da je, uprkos tome, podnijela pritužbu Kancelariji za žalbe.
Nakon toga na scenu je stupio Siniša Dodik koji je podmitio Dragana Vukajlovića, kako bi Kancelarija za žalbe prihvatila njegovu pritužbu, te mu, na osnovu tadašnjih odredaba Zakona o javnim nabavkama, omogućila da kao “oštećenoj firmi” bude isplaćeno 10 odsto vrijednosti ugovorenog posla – odnosno 3,5 miliona KM.
Osim u ovoj aferi, ime Siniše Dodika vezuje se i za izborne prevare.
Odmah nakon lokalnih izbora 2016. godine Dodik je uhapšen zajedno sa još jednim kadrom SNSD-a Radenkom Mirkovićem. Tužilaštvo BiH sumnjičilo ih je za izbornu krađu na području opštine Istočna Ilidža.
Međutim, nakon saslušanja, obojica su pušteni na slobodu. Siniša Dodik nakon toga bježi u Srbiju, jer je dobio informacije da Tužilaštvo BiH potiv njega vodi ozbiljniju istragu, a koja se odnosi na nezakonitosti u vezi sa “Putevima Srspke”.
U Srbiju je prešao 27. oktobra 2016. godine, u 10 sati i 27 minuta. Petnaest dana kasnije, SIPA je uhapsila njegove saradnike – Dragana Vukajlovića I Duška Lazarevića. Obojica su priznali krivično djelo, ali prvoosumnjičeni Dodik ostao je nedostupan bh pravosudnim organima. I to zahvaljujući isključivo tužeteljkama BiH – Ozrenki Nešković i Gordani Tadić.
